Sylwester Balcerowski

Sylwester Balcerowski urodził się 27 grudnia 1802 r. w Poznaniu (są źródła mówiące również o dacie 1803 i 1804). Uczył się w Gimnazjum Królewskim, a po śmierci matki wstapił do Seminarium Duchownego w Poznaniu. W latach 1827 - 1828 studiował teologię na Uniwersytecie Wrocławskim. 14 marca 1828 r. przyjął święcenia kapłańskie i przez kolejne 2 lata tam wykładał. Swoją misję duszpasterską rozpoczął w 1829 r. zostając wikarym w kościele św. Marcina w Poznaniu. Na wieść o wybuchu powstania wyruszył do Kalisza. Przez Kalisz dotarł do Warszawy i tam został kapelanem wojskowym w pułku weteranów. Nie znamy jego losów w czasie powstania. W czasie kiedy przebywał w Kongresówce skonfisnowano jego majątek (1832 r.) oraz odebrano mu godności proboszcza (1833 r.). W Kongresówce pełnił funckję wikariusza w Przewodowie pod Pułtuskiem (do 1834 r.), a następnie nauczyciela u rodziny Zagórskich. Potem został aresztowany przez Rosjan i więziony przez 3 miesiące w Płocku, a następnie przekazany Prusakom. Ci z kolei skazali go na 9 miesięcy więzienia w twierdzy. Dekretem króla pruskiego z 11 sierpnia 1837 r. zniesiono mu połowę kary i reszte miał odsiedzieć w klasztorze w Górce. Za pełnienie posługi kapłańskiej mimo zakazu został 28 października 1838 r. przeniesiony do Koblencji do proboszcza Holzera, a potem do Niederberg w Niemczech do proboszcza Lehmana. Na mocy amnestii 10 września 1840 r. wrócił do Poznania. Dnia 5 listopada 1840 r. został on mianowany misjonarzem w kościele św. Wojciecha w Poznaniu. Potem od lipca 1841 r. był wikariuszem w Buku, a od sierpnia 1842 r. w Śremie. W 1843 r. objął parafię w Zdunach, gdzie od kilkunastu lat trwały problemy na stanowisku administracyjnym parafii, które unormował dopiero ks. Ludwik Jażdżewski w 1866 r. 16 stycznia 1845 r. został proboszczem w spokojnej parafii baszkowskiej, by już 3 lata później przeżyć kolejne powstanie. 2 lutego 1848 został mianowany administratorem parafii w Krętkowie. W kwietniu 1848 r. wyruszył dołączyć do Wielkopolskiej Wiosny Ludów (zwanego też powstaniem wielkopolskim 1848) by zostać kapelanem wojskowym w oddziale Ludwika Mierosławskiego. Brał udział w walkach pod Miłosławem i Wrzesnią. Potem przebywał z oddziałem w Czarnem, Trzemesznie (k. Gniezna) i Piątkowie, gdzie doczekał zakończenia powstania. Potem wrócił do Krętkowa na stanowisko proboszcza, gdzie zmarł 27 grudnia 1852 r.

Bibliografia:
Polski Słownik Biograficzny, T. I, pod red. Władysława Konopczyńskiego, Warszawa, 1935,
Wielkopolscy księża od XVIII do XX w. http://www.wtg-gniazdo.org/ksieza/main.php?akcja=opis&id=8429 [Dostęp: 2 lutego 2015]