Borownica
Borownica - W XVI i XVII w. należała do Czackich herbu Świnka, dzieciców Zdun Perzyc i Chachalnii. W 1633 r. Borownicę, razem z wcześniej wymienionymi miejscowościami nabył Piotr Sieniuta. W 1679 r. Borownicę wydzierżawił Jan Butler, w 1715 r. Krzysztof Herzog, a w 1727 r. Konstancja Belecka, następnie kanonik warszawski. Krzystof Herzog był bogatym dzierżawcą, miał np. 300 owiec. W 1715 r. król Stanisław Leszczyński pożyczył od chorążego bydgoskiego 140 000 złotych polskich, a ten jako zastaw zajął Borownicę i Perzyce, gdy zmarł w 1731 r. obie wsie miała wdowa po nim Maryanna z Krąkowskich. Dług ten spłacił kolejny właściciel jego dóbr - Aleksander Sułkowski, między 1746 r. a 1748 r. Był tam dwór drewniany. W 1846 r. mieszkało tam 85 ludzi w 9 domach: 84 Niemców i jeden Polak. W 1919 r. Borownica znalazła się na linii frontu powstańczego. W czasie walk zginęło wielu powstańców z 4 kompanii 12 pułku strzelców wielkopolskich: Jan Hajka 18 lat, powstaniec o nazwisku Kamzol, Tomasz Hajdziony 19 lat, Antonia Lepka 21 lat, Wojciech Telega 20 lat, Jan Sikora 21 lat, Stanisław Rojek 19 lat, Jan Warga 20 lat oraz Jan Weis 23 lata. Niedawno Borownica została wchłonięta administracyjnie przez Chachalnie.