Kazimierz Szymoński

Kazimierz Szymoński urodził się 25 listopada 1809 r. w Piekartach pod Warszawą jako syn Jana Nepomucena i Róży z Węfrzeckich. W 1830 r. wstąpił do armii powstańczej i walczył pod m.in. pod Ostrołęką i Wawrem. Przeszedł w korpusie Ramorina do Galicji. Walki ukończył w stopniu podporucznika. Później udał się do Francji, gdzie spędził 7 lat. W Paryżu został absolwentem Centralnej Szkoły Technicznej. W 1838 r. przeniósł się Pudliszek, gdzie pracował w cukrownii, a następnie do Staregogrodu, gdzie uczestniczył w budowie cukrownii 20 czerwca 1861 r. nabył Ochlę od Adolfa Schmiegenberga. W 1848 r. był jednym z członków Komitetu Powiatowego w Koźminie w czasie Wielkopolskiej Wiosny Ludów. Jego żoną była Zofia z Leszczyńskich (1825 ­- 1905), z którą nie miał potomków. Kazimierz Szymoński chorował na serce i zmarł 30 kwietnia 1878 r. Jego życzeniem było by został pochowany w Zdunach. Jego trumna spoczęła w katakumbach zdunowskiego kościoła, gdzie widnieje napis "OFICER 1830 | KAZIMIERZ SZYMOŃSKI". Prawdopodobnie dlatego, że był jednym z organizatorów zdunowskiej cukrownii, która powstała trzy lata po jego śmierci. Jego żona w trzy miesiące po jego śmierci sprzedała majątek Heimanowi Schraderowi, a gdy zmarła spoczęła w trumnie obok męża. Przy trumnia Szymońskiego była tablica, która została w latach 50. XX w. przemurowana na podstawę figury Jezusa Chrystusa stojącej w kruchcie pod wieżą kościoła.

 Fot. Trumna Kazimierza Szymońskiego, Fot. ks. Jarosław Foryś

Bibliografia:

TMiBZK, "Krotoszyn i okolice" t. VI, pod red. dr. Józefa Zdunka, Krotoszyn 2010,

TMiBZK, "Krotoszyn" t. II "Historia", pod red. dr. Dionizego Kosińskiego, Poznań Krotoszyn 1996,