Zdunowski Portal Historyczny > Krystyna NawrockaDzisiaj jest 29-3-2024 godzina 10:30:52

Krystyna Nawrocka

 

Krystyna Nawrocka z d. Danielak - ur. 20 października 1936 roku w Zdunach. Córka Ludwika Danielaka i Anny Świtalskiej (z Gniezna). Pochodziła z bogatej rodziny ziemiańskiej. Dziadkiem jej był Walenty Danielak, znany
w Zdunach restaurator i orędownik patriotyzmu.
W dniu 1 września 1939 roku, wraz z całą rodziną (jej ojciec Ludwik był funkcjonariuszem i urzędnikiem państwowym), mała Krystyna ewakuowała się specjalnym pociągiem ewakuacyjnym do Inowrocławia, a następnie w kierunku Lwowa. 2 września przeżyła cieżkie bombardowanie pociągu ewakuacyjnego w Kole, a kolejne w dniu 5 września w Kutnie. Rodzina wysiadła w Ozorkowie, a następnie furmanką dotarła do Modlnej. W dniu 7 września 1939 roku bohatersko zginął jej ojciec Ludwik Danielak, który nie zdjął munduru i do końca realizował powierzone mu w trakcie mobilizacji zadania obronne. W okresie okupacji Krystyna wychowywała się w Gnieźnie, a potem krótko w Rogoźnie. W 1952 roku, po ukończeniu gimnazjum, Krystyna powróciła do rodzinnych Zdun. Została, podobnie jak jej matka księgową.

Początkowo pracowała na Poczcie w Krotoszynie, a następnie w Lidze Obrony Kraju. W dniu śmierci Stalina - w 1953 roku nie zatrzymała się na polecenie milicjantów i nie oddała mu hołdu.
W 1959 roku, w uzgodnieniu z proboszczami parafii w Zdunach (ks. Kwiatkowski) i parafii w Modlnej (ks. Rossowski) inicjuje wraz z bratem Romanem sprowadzenie zwłok ojca pocztowca i harcerza Ludwika Danielaka do ukochanych przez niego Zdun. Pomimo trudności udało się jej zrealizować to trudne zadanie. Udało się jej także odnaleźć 6 jego przyjaciół pocztowców, którzy z dumą wzięli udział w uroczystościach pogrzebowych, które prowadził ks. Marian Kwiatkowski. W latach 50. Krystyna Nawrocka była członkinią chóru "Harmonia" w Zdunach oraz bardzo popularnego koła młodzieżowego "Słoneczniki". Przez krótki okres była także harcerką. W 1961 roku wyszła za mąż za Eugeniusza Jana Nawrockiego s. Feliksa i Ireny z Domagalskich. W styczniu 1962 roku, po urodzeniu syna Krzysztofa, Krystyna przeprowadza się do Krotoszyna na stałe.
Na przełomie lat 60. i 70. Krystyna podejmuje pracę w przedsiębiorstwie Rejon Produkcji Leśnej "Las" w Krotoszynie. W latach 60. przychodzą na świat córki: Lucyna i Jolanta, a na początku lat 70. Rosanna. Kilka razy w miesiącu Krystyna przyjeżdża do Zdun z dziećmi, do rodzinnego Domu Danielaków, odwiedzając mieszkającą tam rodzinę Marciniaków (Ewa Marciniak to siostra Ludwika Danielaka). W momencie, kiedy jej mąż Eugeniusz wstępuje do Solidarności - na początku lat 80., zostaje zwolniony z pracy. Krystyna ma na utrzymaniu całą rodzinę. Był to bardzo trudny okres dla niej i rodziny. Na początku okresu transformacji ustrojowej Krystyna podejmuje się opieki nad starszą i schorowaną Gabrielą Nawrocką. Po przejściu na emeryturę w 1996 roku Krystyna poświęca się swoim pasjom - ogrodnictwu i śpiewie. Od lat jest członkinią krotoszyńskich chórów parafialnych. Wraz z chórem kościelnym występowała także w Niemczech oraz wspólnie z tzw. "wielkim chórem" w Kaliszu, specjalnie dla papieża Jana Pawła II. To dzięki jej staraniom cała jej rodzina jest umuzykalniona. Po ciężkiej chorobie, zachowując serdecznosć i uśmiech umiera w dniu 24 października 2008 roku w Krotoszynie. Spoczywa na Cmentarzu Parafialnym w Krotoszynie u boku swojego męża Eugeniusza.

 

 

 Krystyna Nawrocka z najstarszymi dziećmi - 1971.

 

 

Na podstawie wspomnień rodzinnych opracował mjr Krzysztof F. Nawrocki 

8 kwietnia 2015 roku